Lang gewacht en toch gekregen…de bevrijding!
Na vijf lange jaren van bezetting door de nazi’s werd de Noordwest-Veluwe op 18 april 1945 bevrijd door Canadese troepen. De Canadezen wilden de Duitsers op de Veluwe insluiten om hen zo de aftocht naar de haven van Harderwijk te beletten, zodat ze niet per boot over het IJsselmeer naar Amsterdam konden ontsnappen.
De Canadezen van het Westminster regiment, de Lord Strathcona’s Horse en de 8th New Brunswick Husars slaagden erin na zware gevechten bij Otterlo, Voorthuizen en Putten dit daadwerkelijk te realiseren.
Om het IJsselmeer te bereiken trok een gedeelte van het regiment via de Steenenkamerseweg richting Nulde. In de buurtschap Steenenkamer kwam het tot felle gevechten tussen de Canadezen en de daar nog aanwezige Duitsers.
Na de zware gevechten in Stenenkamer wisten de Canadezen door te stoten tot het IJsselmeer bij Nulde en zo de vluchtroute van de Duitsers naar de haven van Harderwijk af te snijden. Majoor Hoskin van de Westminsters trok zijn schoen uit en doopte zijn grote teen in het water van het IJsselmeer en zei: ‘Not because I needed it, but just for the record.’ Vervolgens trokken de Canadezen op naar Ermelo, dat zonder slag of stoot werd bevrijd. Later op die bewuste dag, 18 april, trokken de Canadezen naar Harderwijk. De oude binnenstad en het havengebied bleef gespaard van zware beschietingen door resoluut optreden van verzetsmensen.
De inwoners van Putten, Ermelo en Harderwijk waren dolblij en juichten de bevrijders toe. De tanks werden beklommen en de onze bevrijders werden omarmd en gekust door de vrouwen. Er werd uitbundig feest gevierd, zelfs in Putten, na de gebeurtenissen op 1 en 2 oktober 1944. Eindelijk was er een einde gekomen aan een nachtmerrie die maar liefst vijf jaar geduurd had. Toch duurde het nog tot 5 mei 1945, na de Duitse capitulatie in Wageningen door generaal Blaskowitz, voordat heel Nederland de bevrijding kon vieren.
Over wat zich toen afspeelde in die eindfase van de oorlog en de onstuitbare opmars van de Canadezen, geholpen door het lokale verzet, gaat de lezing van Puttens historicus Evert de Graaf.
